Bendim Şiiri - Osman Alpsoy

Sen ortada yokken ben yine vardım,
Her yerde başım dik yürüyen bendim.
Yüce dağ başında bembeyaz kardım,
Bir sıcak gülüşle eriyen bendim.

Sen sefa sürerken bin defa öldüm,
Derdimi paylaştım kendimle böldüm.
Bir köşede açan tomurcuk güldüm,
Hoyratlar elinde kuruyan bendim.

Beni benden alıp uzağa gittin,
Papatya dururken benden fal tuttun.
Dalımdan kopardın yerlere attın,
Toprağa karışıp çürüyen bendim.

Erzurumlu Osman yaşlandı erken,
Seni deremedim her yanın diken.
Sen gülüp oynayıp allar giyerken,
Bil ki karaları bürüyen bendim.

(23 Aralık 2008)