Bendensin... Şiiri - Fatma Hüser

Bu gece oturdu yanı başıma
Gönlümü okudu,”bendensin” dedi
Gözleriyle değil tüm yüreğiyle
Anladı beni ve..”bendensin” dedi.

Kendinden etmedi bir tek söz bile
Güveni mi yoktu artık gülene?
Aldı şu gönlümü okudu yine
“Hadi dostum,bugün bendensin' dedi

Beni buluyorum senin özünde
Bütün duygularım saklı sözünde
Kırışmış duyduğun öfke yüzünde
“Yazmaya devam et,bendensin” dedi.

“Korkaklığı çoktan bıraktın belli
Yalnızlıkla dostsun…Güçlü,güvenli
Neden öfkelisin söyle bu denli?
Çekinmeden anlat,bendensin” dedi.

“Umutlar tükenmez hayat sürdükçe
Gülmek bir işkence acı çekince
Belalar peşinden koşup geldikçe
Durmak harcın değil,bendensin ”dedi.

“Kapamakla görür gözler gerçeği
Suskunluk anlatır bazen her şeyi
Yüreğin öğrenir çile çekmeyi
Devam et,sen artık bendensin” dedi.

“Yeni bir sayfa aç,başla şu andan
Kalemin silahın konuş korkmadan
Yeni bir dönüşe karar kılmadan
Bütün hıncını dök,bendensin” dedi.