Bendeniz Bir Fabrika İşçisiyim

Ne gecesi bitiyor bu dertlerimin
Ne geceden sonraki upuzun saatler
Nedir köstekli saatimin kabahati?
Hep bir karanlık hep bir akşam vakti

Kim demiş ben hissizmişim diye
Ben de bilirim aşık olmayı
Bendeniz bir fabrika işçisiyim
Benim de kaşık tutar ellerim
Ben çorbanın kokusunu severim

Tarifi yoktur kederlerimin
Lakin yine de denizler kadar der
Geçiştiririm

Bağırır çağırır
Kolumu kaptırırım bir makinaya
Hoş ucunda ölüm yok ya