Her şey anlamını yitiriyor bazen
Dipsiz bir kuyuya düşüyorum
Soğuk ve sevimsiz geliyor yaşam
Cehennem zebanilerinin
Ellerine düşüyorum
Sayısızca vuruyorlar
Hiç acımadan
Kendimden geçiyorum
Vurun insafsızlar vurun
Bir daha bir daha vurun
Vurduğunuz yerler
Yıkılan gururum incinen onurumun
Acısı kadar
Acıtamıyor canımı
Ah Annem
Savaşıyorum hayaletlerle nafile
Yenik düşüyorum kalıyorum
Öylece bir çare
Ah Annem
Ben hep yenik/mi
Düşeceğim böyle
Acımasız maskeli ve sinsi
Zalimlere
Ben benden kendimden
Vaz geçtim vaz geçtim zaten
Dağlar yıkılsın üstüme
Varsın yıkılsın
Ben yıkılmışım
Tükenmişim zaten
Kimin umurundayım
Umutlarım bitmiş
Hayallerim sönmüş
Dünyam tersine dönmüş
Bu şeref zaten
Yaşarken ölmüş
Kimin umurundayım
Ah annem
Neyin doğru neyin yanlış olduğunu
Çözemiyorum artık yoruldum
Kime inanıp
Kimi sevip
Kime güvendiysem
Hep sırtımdan vuruldum
Hep sırtımdan vuruldum
Dünyanın ateşi isterse
Üstümde yansın
Hepten beni kavursun,
Savursun küllerimi isterse
Dört bir yana savursun
Ben benden vaz geçtim
Yokluğu seçtim
Beni yoktan var eden
Yüce Allah'a hamdolsun.
Şeref Köşker
Kayıt Tarihi : 19.7.2009 21:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)