İnsan hamur değil ki yoğururken terbiye edilip şekil verilsin.
Terbiyesini annesin den ilk sütü aldığı anda başlar.
Yaşam için de nefsini terbiye etmekle devam eder.
Son nefesine kadar taşıdığı bedenini bırakırken geri de.
Bütün sırlarıyla ruhunu, terbiye etmiş olma umuduyla birlikte teslim eder yaradana
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
