İnsan hamur değil ki yoğururken terbiye edilip şekil verilsin.
Terbiyesini annesin den ilk sütü aldığı anda başlar.
Yaşam için de nefsini terbiye etmekle devam eder.
Son nefesine kadar taşıdığı bedenini bırakırken geri de.
Bütün sırlarıyla ruhunu, terbiye etmiş olma umuduyla birlikte teslim eder yaradana
Kayıt Tarihi : 6.1.2015 16:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!