Kimseye üstten bakma!
Biraz tevazu göster.
Her zaman ölçülü ol.
Sınırın belli olsun.
Kibir seni mahveder,
İnsanlıktan çıkarır.
Herkesi küçük görmek,
Seni yerin dibine batırır.
Ey zavallı sanma sakın!
Küçük dağları sen yarattın.
Koca okyanusta,
Bir damla bile olamazsın.
Sana biçilen elbiseye,
Ancak bir beden sığar.
O beden de kâinatta,
Sadece bir zerre kadar.
Burnunu havaya kaldırma,
Kaf Dağı’na ulaşamazsın.
Bu kadar yüksekten bakma,
Tepe üstüne düşer kalırsın.
Aklını başına al!
Gücüne güvenme sakın.
Bir kere gözden düşmeye gör,
Ne tahtın kalır, ne saltanatın.
Seni son durakta bekleyen,
Sadece bir avuç kara toprak,
Başına dikilince bir mezar taşı,
Sonra fayda etmez ağlamak.
Mustafa Kaynak
Mustafa Kaynak 2Kayıt Tarihi : 19.5.2024 00:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Kaynak 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/05/19/benden-soylemesi-8-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!