Benden Sor Şiiri - İsmail Recep Nur

Hayatın tozlu yollarında, ilerlerken adım adım
Bir ihtiyara rastladım, sırtında bir torbası
Yaklaşıpda yanına, sordum amca yükün ne
Dedi yükmü bilmem ama, bu benim çilem oğul.

İhtiyardı çelimsizdi, kuru birer dal kolları
Zayıf çelimsiz bacaklar,zor dayanıyordu yüküne,
Belliydi ki çok zamandır, çekiyordu bu yükü
Sordum amca ne zamandır, düştün tozlu yollara

Güldü ya acı acı,bakışları donuk ve sert,
Canlı kalan gözleri kırışık,simasında kaybolmuş,
Süzdü baştan aşağı,beni konuşmaya başladı,
Zamanı unuttum oğul yılları sen benden sor..

Yıllardır çalıştım,insanların buyruğuna
Hizmet ettim onlara, kah orada burada,
Dinlenmedim uzun zamandır,hasretim dinlenmeye,
İstirahatı unuttum oğul,yorgunluğu sen benden sor.

Bir zamanlar mutlu idim,küçüktüm o zamanlar
Açlık tokluk bilmezdim,tanımazdım o zamanlar
Sonraları hasret oldum,tok olup tok gezmeye
Tokluğu unuttum oğul,açlığı sen benden sor..

Bu çelimsiz bileklerim,güçlüydü bir zamanlar
Şu sızılı bacaklarım,çakı gibiydi o zamanlar
Tuttuğumu koparırdım,usanmazdım yollardan
Sılamı unuttum oğul,gurbeti sen benden sor..

Denk tuttum dertlerimi,yıllardır taşıyorum
Çilelerimi şu çuvala,denk ettim gidiyorum,
Onlar koşardı peşimden,şimdi ben taşıyorum,
Hayat dürüstmü bilmem oğul, kahpemidir sen benden sor..

17.10.1979
Malazgirt-Muş