Benden Sonra (01 Kasım 2017 Çarşamba)
Umutçul kuşlar da unuttu
Umut üzere umutla dönmeyi
Ya da bir kıvılcımla tutusup
Bir düşle sönmeyi
Güz düzlüklerinde bitti her şey
Aradan koskoca bir ölüm geçti
Yokluğuma baharlar yetişmişti
Onlar da geçti
Kırkı çıkmamış ölülerin mezarlarında
Kırkikindilerle açarken siyah mezar çiçekleri
Ölüm kokan yüzüm tutmasa da
Sana verebileceğim
Üzerimde açan ölüm kokulu bir çiçekti
Oysa bir zamanlar
Hayat kokan gülleri koklardım senle
Mertekler, pervazlar, sarkaçlar, kuşlar ve zaman da
Henüz ölmemişti benle
Bazen adımlarımı dinlerdim
Güneş doğmazdı bazen
Bazen bir rüya görürdüm
Yoksa ölmedim mi diye ürperirdim bazen
Sanmayın ölüler rüya görmez
Ellerimde solarken her şey
Gözlerim dolardı, görürdüm
Matemlerde tanırım sanmıştım seni
Kırkikindiler de seyrekleşti mezarıma gelişin de
Hatırladıkladıkça ağladığın anılarında kaldım şimdi
Yokluğumdaki bahar da dinmişti
Selim SUÇEKEN
Selim SuçekenKayıt Tarihi : 22.12.2017 11:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!