Benden Size Şiiri - Esra Nizam

"Benden Size"

...

Bazen dibe vurmak gerekir...
Ayağa kalkabilmek,
dik durabilmek,
yeniden başlamak için…
En dibe vurdum bende,
daha güçlü kalkabilmek için.
Çok şey koptu içimden.
Yüreğimdeki limandan,
çok kişiyi uğurladım.
Dönmeyeceklerini
bir daha gelip
yüzüme gülmeyeceklerini bile bile.
Çok kişiyi uğurladım.
“Güle güle” gözleriyle veda ettim,
Allah'a emanet ettim.
Her ne yaşanmış olursa olsun,
mutlu olmalarını istedim…
Üstelik mutlu olup olmamamın
hiç umurlarında olmadığını,
bildiğim halde.
Sanırım, en çokta bu yaktı canımı...

Canımın yanmasına
alışık olduğuma mı inandılar?
Yada her seferinde
ayağa kalkmayı başardığım için mi?
Kimse beni kırarken
bir an bile düşünmedi?
Güçlü olmak ,
insanın elinden
kırılgan olma hakkını
alıyor mu sahi?
Oysa çok kırıldım ben…
İçimden, susarak!
Çok kez öldüm suskunluğumda…
Kimse almadı gönlümü.
Küçücük bir odada,
tüm geçmişimle defalarca yüzleştim.
-Yanlışlarım ve yalnızlıklarım…
Onca şeyden bana kalanlar,
bunlar olmamalıydı.

Kırgında olsa
geleceğe umutla bakan gözlerim,
küçük de olsa
mutlu hayallerim vardı benimde.
Ve bunları kırmaya,
tüketmeye
kimsenin hakkı yoktu...
Zaten yalnız bir kalptim ben.
Hiç sevilmişliğim olmadı.
Ama sevginin gücüne inandım.
Dost sandıklarımı,
arkadaşlarımı,
bir sokak köpeğini...
Soğuğa başkaldırıp,
yeşeren bir kardeleni...
Her şeyi ve hepinizi çok sevdim.
Babamı...
En çok babamı...
O bilmesede,
ben söylemesemde,
en çok onu.

Hiçbir zaman ağladığımı göstermedim,
canım yanıyor demedim hiçbirinize.
Küçükken de öyle yapardım.
Yorganı kafama kadar çekip,
sessizce ağlardım.
Annemden öyle gördüm.
Üzüldüğü zamanlar köşesine çekilip,
gözyaşlarını içine akıtırdı.
Büyüyüncede bu durum değişmedi.
Kimselere göstermedim acılarımı.
Beni hep mutlu bir insan sandılar.
Bana hep karanlıklar,
ayrılıklar,
kırılmışlığım ve suskunluklarım kaldı…

Hepiniz haklısınız.
Hepinize çok teşekkür ederim.
Sizin yalanlarınız,
ihanetleriniz,
ölümden bile soğuk sevgisizliğiniz...
Bir an bile düşünmeden,
kalbimi paramparça edişiniz.
Birlikte çıktığımız yollarda,
yalnız bırakışınız...
Beni güçlü bir insan yaptı.
Sayenizde büyüdüm.

Sevgisiz kalpler cumhuriyetinin,
bencil insanları...!
Artık kalbim hepinize sırt döndü.
Olmayışların hikayesini,
bir kolye gibi taktınız göğsüme...
Neşet Baba'yla olsun vedam size.
"Aşk biterse yorulur insan.
Ben ne zaman ölürsem,
Neşet yoruldu desinler"demişti...
Ben ne zaman ölürsem,
o kadın yoruldu desinler...

...

ESRA NİZAM