Benden Sana Şiiri - Yasemin Evren

BENDEN SANA
Su içtiğim bardakta, belki bir ruj lekesi,
Kaydedip unutulmuş yanık bir türkü sesi,
Sandığa kilitlenmiş bir gece elbisesi,
Bir yerde, bir şekilde izim kalsın istedim.

Birlikte meşk ederdik, hülyalara dalarken,
Ne kadar da mutluuyduk, ruha huzur dolarken,
Titriyor gönül telim, şarkınızı çalarken,
Ben gitsem de duvarda sazım kalsın istedim.

Farklı yermiş diyorlar, yoğurdu her bir yiğit,
Anlatırdı büyükler, kulağa küpe, öğüt,
Unutursun, korkarım, ver bir kalem, bir kâğıt,
Yazıp da bırakayım, yazım kalsın istedim.

Bohçalayıp kaldırsak maziyi bir kenara,
Süpürüp atabilsek anıları deryaya,
Bir daha dönemesem bile yalan dünyaya,
Gözlerinin içinde gözüm kalsın istedim.

Senden esirgemezdim, neyim varsa verirdim,
Bir kere "canım" desen, oracıkta erirdim,
Ömrümü peşin sıra fidanlara sürürdüm,
Unutamayacağım sözüm kalsın istedim.

Çok savaştım kendimle, seni unutmak için,mendilimde duruyor, bir tutam kumral saçın,
Komodinin gözünde kalmış şeker ilâcın,
Kulakların çınlasın, sesim kalsın istedim.

Tutamadım kendimi, çok laf ettim özüne,
Ne kadar güvensem ve inanmasam sözüne,
Yıllar sonra görürsem, dostun gibi yüzüne,
Utanmadan bakmaya, yüzüm kalsın istedim.
Yasemin Evren