Kızğın yaşam girdabının
Kanatlarıydı yüreğime çarpan
Ve beni benden alan
Beni ben de yakan
Güneşi toplasam avuçlarıma
Kavuruyordu gönül nefesimi
Gitmekmi, kalmakmı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
