Ellerim asalı, fersizdir dizim
Karda yürüyorum, belirsiz izim
Sevda ateşimiz, sönmüştür bizim
Gelme gülüm gelme, benden pes artık.
Ömrüm çoktan geçti, döndü hazana
Beni düşürdü bil, kızgın kazana
Hiç inanmadın sen, kader yazana
Gelme gülüm gelme, benden pes artık.
Lal ettin dilimi, söylenmez sözüm
Volkan gibi kaynar, tutulmaz özüm
Küllenip küllenip, yansa da közüm
Gelme gülüm gelme, benden pes artık.
Düşünemem seni, dumanlı başım
Vurdular gözüme, yaralı kaşım
Bak buruştu tenim, bilinmez yaşım
Gelme gülüm gelme, benden pes artık.
Y.T: 24/02/2013
Saat:02:12
Kayıt Tarihi : 25.2.2013 14:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanın pes ettiği bir an vardır ya, işte o zaman yazdım. Yalnız aklım başıma gelince pes etmekten vazgeçtim, sonuçta emelime ulaştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!