Benden Öteye Kısaydı Oysa

Upuzun gidişlere koyulduk.
Kiminin elinde hafif acımasız dikeniyle bir gül
Yapraklarını döke döke gidiyor mevsimlere.
Kiminin elinde ise hançer edindiği kendisi
Sırtından girip göğsünden çıkıyor
Hep orayı yol olarak gördüğünden.
Kepenklerini indirirsin tak edince cana.
Ölür ölmez düşer gözünüzden.
Artık hep bir mezar vardır aranızda.
Hançerler can döke döke giderler.
Güllerin yaprakları dikenlerinden fazladır.
Dönüp dolaşıp açarlar gönlünüzde.
Kiminin eli de kalemine sarılır.
Ne çok korkan varmış kelamdan,
Daha vurmadan öldüler;
Öldürmeye kalktılar.
Kendini beyaz sayfaya sarıp
Kalemin içine giren biri
Yine ölür müydü bir daha?
Kaleminizle dans edersiniz gözlerinde.
Aynı çemberin içinde olsanız da
Yollarınız kesişmez bir daha.
Yol ayrımları yaşıyoruz birbirimizden.
Benden Öteye Kısaydı Oysa