senden korkulur mu? diyerek kendi korkaklığını mı ortaya koyuyordun!
saçma sapan sorular yönelterek dalga geçer gibi davranışların da oluyordu
Sende korkaklığa pek rastlamadım ama
____________farklı düşündüğümüz zamanlarda
____________________başka şeyler de gelebiliyordu aklıma
sen her kıpırdanmadan korkan insanlardan birisi değildin
sen sahtekardın...
geldiğim yerden emin olduğum kişiden memnundum
tam anlamıyla her şeyin yolunda olması gerekmiyordu
bir takım şeylerin eksikliğini hissetmek
_________________biraz mükemmeliyetçilikle anlatılabilirdi
sanırım...
bana elimde olanlar yetmiyorsa eğer
_________________kapasitemi anlayamamamdan
veya
daha fazlasını yapabileceğime inanmıyor olmamdan kaynaklanabilirdi
eminim ki tembel pazar günlerinden bana düşen payı alıyordum
___________________________________________diğer insanlar gibi
genellikle güne istekli ve hatta gülümseyerek başlıyor olmama rağmen
iç saatimin bana yetmeyebileceği endişesine kapılabiliyordum
çoğunlukla saatimi bile kurmayarak günümün en güzel anında
____________________________________________yani sabahında
uyanamama korkusunu yaşamak istemiyordum
enim için hiç problem değildi
“benden korkulur mu? ” diye gereksiz hayıflanmalarda bulunarak
___________________________en verimli zamanımı harcayamazdım
kişisel verimliliğimi kullanabilmen için sana yeterince zamanı tanımıştım
sonunda kararımı vermiştim
benden korkan birçok insan vardı ama
_______________________sen onlardan biri değildin.
senin korkun kendine olan güven eksikliğindi..
17.01.2002 21.00
Kamil ÇağlarKayıt Tarihi : 3.1.2007 21:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!