Benden Kalan Papatyalarım Olsun Diye...

hiçbir şeyini unutmadım
hele de yüzünü asla
hala ben de kalandı
elbette vardı bu aşkın bir başı
o da sen de saklı kalan
o da ben de saklı kalan

defalarca çıkmıştım
gözlerindeki dağlara
ağrılarım ve acılarımsa bitmeyecekti
yuvarlanıp giderken gözlerinde

yanaklarının ovalarında
günlerce yürüdüm
yoruldum uyudum
uyandım yürüdüm

kaç kırlangıcın kanadında
sıkılmadı boğazım
ah! ah! dudaklarında
nasıl günlerim ışıl ışıl oldu

kaşlarında kaç seyahate çıktım
kaç yeri keşfettim
fırtınaların inadına

en yükseklere çıktım
en yükseklere ki
en güzel şekilde tepe taklak yuvarlanayım diye
çoktan uçurumumdu ki
saçların
umurumda bile değildi
kollarımın bacaklarımın kırılması

yaşamımı koydum önüne
al bak
al tut
işte bu benim
al senin olsun diye

ne çok papatya topladım bugün
her yanına takasın diye
ölür gidersem yolunda
benden kalan papatyalarım olsun diye…