Benden İğrendim Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Canımı yakıyor canımdakiler
İşimi görmüyor yarımdakiler
Esfelesâfilin yanımdakiler
Onlara benzedin senden iğrendim

Söndürürdüm Cehennemin közünü
Çözemedim kahpelerin sözünu
Gördüm insanların gerçek yüzünü
Bu benmiyim dedim benden iğrendim.

Gözlerim konuşur söylemeyerek
Yüreğim inciniyir kükreyerek
Hani sarılırsın istemeyerek
Ten tene dokunur,tenden iğrendim.

Üç günlük ömrümü eyledin zehir
Bana zindan oldu bu koca şehir
Devede de boy var nerede fikir
Boyunu neyleyim enden iğrendim..

Bazı tahakkümü kaldırmaz midem
Bilmem başım alıp nereye gidem
Kabahatın büyük özrünü nidem
Dırdırın bitmez çenenden iğrendim..

Sezâî bezmiştir tatlı canından
Altın olsan geçmem asla yanından
Şüpheliyim damardaki kanından
Seni sevdiğimden benden iğrendim.