Ah bu sevda bir defa düşmesin gönüllere,
Irmakta akan sular, dalda meyvalar yanar.
Söndü sandığın zaman külü kordan sıcaktır.
Her gönül bu acıyı eler, yeniden yanar.
Bu yanmayı bilir de kimse kaçmak istemez,
Gözler, kalpler, gönüller, nice gövdeler yanar.
Bir sevdanın uğruna yanmadık nemiz kalır?
Aşıklara sorun ki başkaca neler yanar.
Her şey yanar tutuşur, yanmadık tek o kalır.
İhtimaller, belkiler yanar, şüpheler yanar.
Akıl, fikir, bilgiler erir aşk kazanında,
Gerçek, doğru, hakikat, muhakkak zaten yanar.
Bir bakış bir sevdaya yüz binlerce ten yanar.
Bir lahza kalsa idin sevdanın gölgesinde
Yedi deniz tutuşur, denizde gölgen yanar.
Yunuslayın sevdaya düşmüşse bu yüreğim,
Belki ben yanmazım da benden içre ben yanar.
Kayıt Tarihi : 7.6.2014 16:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!