Sende terk ettin beni…
Vefasız sevgililer gibi kalakaldım ayazda..
Neler ummuştum döner sanmıştım…
Kucaklar sever sanmıştım…
Hayat verirsin kollarıma bacaklarıma,
Beynimin en ulaşılmaz hücrelerine,
En uç sinirlerine kadar yayılırsın sandım….
Yanılmışım hayallere dalmışım…
Bitmişin her gün fark etmemişim…
Dalların yaprakların kurumuş hissetmedim…
Taaa! Bir gün isyan edip,
Saçlarıma, kaşlarıma,
hatta pul gibi dökülen derime
darbeler vuruncaya kadar…
işte o an ben bendeki seni duydum…
Terk eden seni gördüm…
Yıkılan, eriyen, biten seni…
Mecburum artık her gün
Esirim minicik ufacık bir hapa…
O hayat verecek bana, sulayacak,
Damarlarımı, besleyecek saçlarımı
Ve hatta duygularıma akacak…
Ömür boyu yaşayacak benle..
Ah! şikayet edemem asla düşünmem bile,
Ne acılar var bendekinden ileri…
Gel minik hapım, gel yoldaşım…
Benden içeri….
Kayıt Tarihi : 2.12.2008 21:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çalışır umuduyla endokronoloji uzmanı ile ortak aldığımız bir karar sonucu bir buçuk ay ilaç tedavisi kesildi... Ama yapılan tahliller sonuncunda artık tiroid(guatır) hormonunun çalışmadığı ortaya çıkmıştır…işte o an ki duygularım… Bu hastalık toplumuzda oldukça yaygın lütfen özellikle bayanlar hastalıkla ilgili, tahlilleri ihmal etmesinler.TSH hormonlarına baktırmayı ihmal etmesinler...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!