Benden İçeri Şiiri - Murat Berksoy

Ben öylesine güçlüydüm ki yenildiğimi kimseler görmedi
Öylesine düşerdimki yalnız köşelerde hep kendi üzerime
Beni benden başka hiç kimse kaldıramazdı,
Göremezlerdi çünkü ben o insanların rüyalarındaydım
Ya da onlar benim rüyalarımda,
Sevinirken gülerdim belki,ama ağlarken de tebessüm ederdim
Yürürken canlıydım tamam,peki ölümü durduğumda,
Hissettiğim gibi mi hissedecektim karanlık odamda,
Tek başınayken birden hücrelerim kalabalıklaşır
Düşünemediğim yerlerde düşünebildiğim insanlarla sevişirdim,
Aşkı yaşardım ve silerdim gözyaşlarımı
Vaadsizce geçen zamanın neleri götürdüğüne bakardım
kırık aynamda,
Fakat ayna bana değil ben ona söylerdim ruhumun inceldiğini
Hiç bir zaman tutulamayıp çekilince kopacağını.