Benden Habersiz Şiiri - Anıl Kılıç

Benden Habersiz

Saat tam 03:12…
Dışarısı sessizliğe bürünmüş,
Sokak lambaları yalnızlığıma eşlik ediyor…
Ve sen…
Muhtemelen mışıl mışıl uyuyorsun o uzak şehirde,
Hiç bilmeden…
Benim seni düşündüğümden bile habersiz…

Ben ise,
Bir sigaranın dumanına karışmış hayaller gibi,
Yavaş yavaş tükeniyorum.
Sana yazdığım ama hiç gönderemediğim
binlerce cümle var içimde.
Ve sen,
Hiçbirini duymadın.
Duymayacaksın da…

Belki şu anda,
Üzerimizden bir kuş geçiyordur sen fark etmeden.
Belki bir rüzgâr saçlarına dokunuyordur

Benim elimmiş gibi…
Ve belki de gökyüzü,
Benim sana anlatamadıklarımı
Bir yıldızın göz kırpışıyla
Fısıldıyordur kulağına…
Ama sen uyanınca…
Hiçbir şey değişmeyecek.

Ne ben var olacağım yanında,
Ne de geceye bıraktığım bu kırık cümleler
Sabaha kadar dayanabilecek…

Gün ışığı onları susturacak,
Tıpkı senin beni hiç duymadığın gibi…
Ben,
Bir hayal kırıklığının gölgesinde yaşarken,
Sen güne başlıyor olacaksın…

Benden habersiz.
Her zaman olduğu gibi…
Her zaman olacağı gibi…