Yürüyorum,
Sokak bomboş
Kimse yok benden başka siyah bir sabahta,
Sanki saat beşte yürümek yasak…
Fark ediyorum gölgemi,
Eski hışmına erişir gibi,
Sokak da karanlık
O da…
Yani şeffaf bir beraberlik bizimkisi,
Bazan
O,ben oluyor
Bazan
Ben, O
İşte o andı ki benim O olduğum anlardan biriydi
Kalmıştım bir arabanın altında,
Kaza değildi ama,
Şeffaf,
Kaza süslü
Ortada bir vazgeçişti…
Ve sokakta yürüyen artık
Sadece
Ben kadar bir gölgeydi…
Kayıt Tarihi : 3.10.2005 12:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)