Benden Gitmek Şiiri - Muhammed Göçmen

Ela gözlüm sevgi beklemetir,
Ve özlemekten ibarettir.
Aşk yaşamaktır bazen.
Her duygumuz aslını bulmaz.

Yanında istersin ama beklentilerin sana gelmez.
Zaafına bıraktığın doymaktan korktuğun lokmaların.
Un ufak olduğun anların ve faili kaçak sevdaların.
Bir tufan her akşam kalbime girmeli.

Elamda eriyen hüsran.
Ömrün olurum feryat figan.
Sonuna dek acı bitsende kalbime.
Bir ezan kalbimi ısıtır ama,
Sabah güneşim gökyüzüne tutsak.
Evvelim olmana pusu kursak.

Hiç bir engel tutmaz seni,
Gidişin evvelime son durak.
Güzel yüzlüm sevgi sefil,
Hayat insanlarda bir kabahat.

Ne hoyrat yaşanılmışlar,
Ne de sahte yüzlerde,
Dilenesi kalmış bir sadakat.
Mazeret mi vardır?

Muhalefet olmak kime kar payıdır?
Savunmak dersen savunurdum.
Gözlerim ağrıyor ama,
Yükünü bırak bir limana.

Suyumu maviye yansıtan tadın,
Terli gözlerindeki savruluşum.
Anlamında bulduğum son satırların,
Şimdi bütün amanlarım.

Bir sana bir de sola bakışlarım.
Destan-ı dilde çırpınışlarımı haykırıyorum,
Kalbinde bir devri yazma çabalarım.

Her şeyi bir kenara bırak şimdi.
Dünyama kattım seni.
Ellerini,sessini,tepkilerini,
Sebebim bildim hayat gerekçesi.

Ve dahası kalbini uyarladım saatime.
Lakin gözlerin gözümde süzülmez,
Fakat dansımda ahenk olmasanda kalbimde.
Ya kadınım, La notalım, sol yanım,
Hayat bana bir çare,
Döner durur eserim,
Kâh kalbinde kâh teninde.

Benden gitmek nasıl bir duygu tatmak isterdim...