kimse bana gücenmesin
hiç kimse de gönül koymasın
ben elimden geleni yaparken
siz kenara itiyordunuz
ben kapattığınız kapıları açarken
siz üzerime yürüyordunuz
şimdi elimden geleni yapmıyorsam
kusura bakmayın benden de bu kadar...
can dediklerim canımı aldı
canımsın dediklerim canımdan etti
ben ne yaptım ki size?
çok mu geldi canımı verirken
ulan sizin derdinize derman olmaktan
imanım gevredi be !!
nankörlüğünüzden başka bir şey görmedim ki
bu mu sizin insanlığınız
kusura bakmayın ama benden de bu kadar...
hayat belimi bükerken
ben bu hayata rest çekiyordum
sen evinde mışıl mışıl uyurken
ben sokaklarda sürünüyordum
bi gün dedin mi ulan nerdesin
bi gün sordun mu açmısın tok musun
şimdi karşıma geçip artistlik yapıyorsun
kusura bakma koçum benden de bu kadar...
sizin gibi zengin değilim
sizin gibi lüks evlerde oturmuyorum
fakirim oğlum fakir anladın mı?
begenmediğiniz gece kondunun çocuğuyum ben
itirazın mı var
yoksa basit mi geldi bu dediklerim
tabi siz alışmışsınız kuş tüyü yatağa
sizin façanızı bozuyorsa benim mıntıkam
kalabalık etmeyin elimden gelen bu kadar...
Polat Tek
19 Haziran 2017
(geceye anlık)
Kayıt Tarihi : 19.6.2017 04:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!