Benden çok ben Şiiri - Kemal Kerem Bal

Yetmiyor...
Konuştuğumuz dakikalar yetmiyor artık.
Sanki hepsi anlamsız geliyor gecenin sessizliğinde.
Her sey boş,
Ve Kimse dolduramıyor yokluğunu.
Ellerinin yumuşaklığını da,
Gözlerinin güzelliğinide,
Her anımda özlüyorum ben.
Güneşin sıcaklığını,
Gecenin serinligini,
Havanın sensizliğini sevmiyorum ben.

Hayat seninle bir bütün aslında.
Tek anlamı bu yaşadıklarımın.
Yanaklarını okşamanın verdigi haz,
Ancak bu kadar mutlu eder bir insani.

Hayat eşim ol dedim,
Gerekirse benden fazlası ol.
Benim sol yanım ol dedim,
Gerekirse soldan fazlası.
Lakin zaman geçtikce,
Ve yüreğin bana yaklaştıkça,
Sen bana bunlardan daha fazlası,
Çok daha fazlası oluverdin.
Sen bana toprak oldun,
Sen bana rüzgar oldun,
Sen bana yağmur oldun zor zamanlarimda
Kısacasi sen,
Benden cok ben oluverdin bu hayatta...