Benden Buraya Kadar Şiiri - İrfan Özcan

Ne şiirde tat kaldı, ne aşkta, ne sevgide,
Bırak,dün dünde kalsın, benden buraya kadar.
Farkına varamadan tükenmişiz git gide,
Sıkı tutunmaz isen, hayat denen gemide,
Dikkat et boğulursun, benden buraya kadar.

Can vermeyi hak bildim sevgilinin eliyle,
Kâinat senin olsun, al işte bu haliyle,
Sarılsam da şiire, nafile can havliyle,
Mısralar sende kalsın, benden buraya kadar.

Arkana bakma sakın göremezsin peşinde,
Yokluğunda yok oldum, kayboldum gidişinde,
Yaktığın her anıyı bir mahşer ateşinde,
Ara belki bulursun, benden buraya kadar.

Sonsuza kadar sürmez, tükenir bu sükûnet,
Apar topar sevdalar gün gelir biter elbet,
Âlemi görmez sanma, iyi görür dikkat et,
Sonra pişman olursun, benden buraya kadar.

Dünümü, bu günümü, yarınımı yaktığım,
Sözlerime kulak ver arkamda bıraktığım,
Kokusunu koktuğum, okşamaya korktuğum,
Saçlarını yolarsın benden buraya kadar.

Nasılsa göremezsin dönüp de bana bakma,
Geçmişe söz söylemem, geleceğini yakma,
Nâdânla düşüp kalkma, dost elini bırakma,
Yapayalnız kalırsın, benden buraya kadar.

Merak etme, rahat ol, görünmem sağda solda,
Beni bir yana bırak, aman sen mutlu ol da,
Başı sonu belirsiz koyulduğun bu yolda,
Yok olur, kaybolursun, benden buraya kadar…

Elin elimde yoksa neye yarar sevilmem,
Yarına mı yanayım, yoksa düne mi bilmem,
İki cihan yıkılsa bir daha sana gelmem,
Sana uğurlar olsun, benden buraya kadar…

05.01.2017/Edirne