Benden Buraya Kadar Şiiri - Zeki Günay

Artık sabrım kalmadı yetti bu canıma,
Kime dostum dediysem, el vurdu kanıma.
Onca yıl sahip çıktım vatan bayrağıma,
Benden buraya kadar, yollar açık olsun.

Hayatta kardeş kanı, dökmedim dünyada,
Lokman denizine, dalmadım ben rüyada.
Yıllardır savaştım, ben islamın uğrunda,
Benden buraya kadar, yollar açık olsun.

Ben kendime sürgün verdim, hicret zamanı,
İstemiyorum Ey insan pislik dünyanı.
Unutmadım Rabbim, kutlu zafer davanı,
Benden buraya kadar, yollar açık olsun.

Filistin yolların, bana hiç değil uzak,
İstersen önüme, kursunlar bin bir tuzak.
Yıllardır örenler ördü başıma kazak,
Benden buraya kadar, yollar açık olsun.

Alsam iki silah, yeter sülalesine,
Kendini adam sanmış, bak bit lalesine.
Açarım damarındaki şelalesini,
Benden buraya kadar, yollar açık olsun.

Sustukça bunlar korkak mı sandılar beni,
Haber saldım sana, isimler adres belli.
Kimse bana dur demesin, yok dostluk eli,
Benden buraya kadar, yollar açık olsun.

Tehtid edenlerin, alayına yeterim,
Silahla erkek olma, put gibi dikerim.
Ok yaydan çıktı it, şerefini bükerim,
Benden buraya kadar, yollar açık olsun.

Beni tehdit eden it, yazdığım adreste,
Bunlar kıçı kırık, salma dursun kafeste.
Haram olacak haram, aldığı nefeste,
Benden buraya kadar, yollar açık olsun.

Devletsen sustur iti pezemenk olanı,
Allah savunanın, peşinde dolananı.
Kur idamı çocuk köpeğe sulananı,
Benden buraya kadar, yollar açık olsun.

Kul Zeki der, şerefli insan kızma bana,
Bunlar kazma oldukça, çıkılmaz bu yola.
Bir sıkımlık puştlar, tehtid savurur güya,
Benden buraya kadar, yollar açık olsun.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY