Aşmaya yeltendiğin yalçın kaya, koca dağ
Her beldeden yol aşar, geçit vermez Kocadağ
Sendeki gizli hasret, bendeki sessiz hüzün
Baba orman, anne çay, sen ovasın, koca dağ.
Başım çıplak dağ gibi, boranım var karım var.
Yalnızlık, çaresizlik, artı hüzün kârım var.
Gerisini demeye şu gönül razı değil
Varlığına tahammül edemeyen karın var!
Şükret dersin iyi de, şükrümüze zam gelir
Şükür azmi budamasın, gam üstüne gam gelir
Vakit geçmez, gün doğmaz, yüreğe ışık ağmaz
Viran toprak yağmursuz, gelince de tam gelir
Kayada karlar erir, seli gözümde ara
Bent vurur, set yaparım, sular girmez gavara
Kemale eyvallah der, Züleyha’nın cilvesi
Bu yüzden bilinmedim, bu bahtım ondan kara.
Yıllar kovdu yılları, bir acıydı güldüğüm
Hep hüzünlü yaşadım, boğazımda hep düğüm
Kimlerin mahpusunda hükümlüsün ey! Huzur
Senin hayatın oldu, benim her gün öldüğüm.
Zülfikar Yapar Kaleli
Kayıt Tarihi : 23.1.2018 18:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!