Ölümün soğuk nefesini hissettim, ürperdim
Ergeç gideceğimiz dönüşsüz yolculuğun bekleme garında
soğuk rüzgarıyla üşüdü bedenim
ömrüm yaşlarla aktı yanaklarımdan
ne bırakıyordum geride giderken dönülmez yola
çok sevdim diyenler şimdi neredeydiler
hangi ufkun akşamında kalmıştı gülüşlerim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Var olmanın gayesi asıl nokta
Yokluk;dünyaya attığın kabukta
Evet şaire dostum Ölümün soğuk yüzünü çok güzel resmetmişsiniz dizelerinizde.
Geride kalan koca bir yalan mı acaba ,ne dersiniz.
Sevgi ve muhabbetle Kalınız___Hamit Körken
Mükemmel...kutlarım sizi yüreğinizin derinliği işlemiş sanki dizelere..
SEVGİLİ DERİM MAVİ HANIMEFENDİ,
Okadar güzel ve maneviyat yönü güçlü bir şiir yazmışsınız ki inanın okurken tüylerimin ürpetisi hiç geçmedi , her mısrası bir ayrı hüzün, bir ayrı ibret göstergesiydi.sizi bu kadar derinlere getiren neydi bilmiyorum ama kaçınılmaz bir gerçeği hatırlattınız bizlerede. işte o yüzden de diyorum ki bir dakikamızı bile boşa ve kötü niyete harcamayalım.sizi kutluyorum efendim. Bilal Esen
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta