Benden Başkası Şiiri - Mesut Pekcan

Olurda bir gün
Uzaklaşırsam bu diyarlardan
Yürütütürse ayaklarım bedenimi
Vaz geçmem yinede AY YÜZLÜM'den

Seni yağan yağmura emanet ederek gidiyorum
Yüreğime işledigin o büyük sevgiye
Geceleri ismini sayıklayan rüzgara
Yapraklara, kuşlara, doyasıya baktığım o mehtapa
Seni, bana emanet ediyorum.

Ah o!
O Bal Gözlerin yok mu?
Eğer ki benden başkası
Bakarsa o Bal Gözlerine
Bakıp bakıp kaybolduğum
Kaçmak isteyipte kaçamadığım
Konuşurken tir tir titrediğim o gözler
Biliyormusun sevdiğim
Gözüm gözüme kesiştiginde
Ruhumun derinliklerine işlediğin sevgi nakışlarını görüyorum
Seni seviyorum diyen o gözlere
Benden başka bir göz bakmasın
Kapat o BAL GÖZLERİNİ
Kimseler görmesin benim elmaslarımı.

Gözlerinin balına bakıpta daldığımda
Bir yer görüyorum derinlerde
Sevgimizin ışıltısıyla aydınlatığın o yer
Senin bana yasak olmadığın bir yer
Yaşayacağımız yeri görüyorum, hissediyorum
Yakınlarda bir yerde bunu biliyorum
Yaşadığımı hissettiren o gözlere
Benden başkası bakarsa
Bir daha yanmamak üzere
Umutsuz ateşler gibi sönsün

Eğer ki benden başkası
Sararsa ellerini ve bedenini
Hiç bırakmayacakcasına tuttuğum
Teninin tüm sıcaklığını hissettiğim
O elleri
Benden başkası tutarsa
Suya hasret dal misali kuruyup, kırılsın

Eğer ki benden başkası
Girerse O en güvenli, en sıcak dediğin
Sevgimin sonsuza dek demir attığı o kalbine
Tüm sevgimi, canımı, bedenimi serdiğim o yüreğine
Kökleri toprakta sarılı bir çınarı söker gibi
SÖK AT O KALBİNİ BEDENİNDEN

24.03.2003 Isviçre/Zuchwıl