Şunu gördüm ve anladım büyük konuşma.
Nefs sandığından daha da güçlü,
Ona uyupta kendini büyük sanma.
Bil ki şeytanın sabrı büyüktür.
Hiç anlamadan imanın zerre kadar küçülür.
Belleme ki şeytan dosttur sana.
Bu dünyada bir tek dost vardır.
Oda sana senden yakın olandır.
Gayrısını dost bilipte kendini kandırma.
Ancak yakındır da sana düşman.
Hem de şeytanın düşmanlığından yaman.
O düşmanda sendedir, dışarda arama.
Sen kendine hem dost hem düşmansın.
İkisinde de birazcık sen varsın.
Dostu unutupda düşmanla dost olma.
Karanlık olmadan olmaz aydınlık.
Sabret ki sen dost olsun sana karanlık.
En ufak bir şeyde isyana sarılma.
Yalan ki vakumdur hiç durmadan çeken,
Yalan biçer toprağına yalan tohumu eken.
Yalan mumuyla karanlığı aydınlatma.
Bil ki buraya gelmedik amaçsız.
Huzurunda durduğun ve sen yalnız.
Amacını değiştiripte huzurunu bozma.
Kayıt Tarihi : 7.5.2014 16:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (3)