Benden Bakış Şiiri - Müzeyyen Boyraz

Bakın sürekli söylüyorum;
Halka fayda çözüm veya çıkarsız bir uygulama
gelmez bu kötü niyetli beyinlerden…
Ortaya sürülen fikirlerle,
gizlenmiş zikirler birbirini tutmuyor ya;
görün artık yaşanan bunca çelişki ve ihanetlerden...
Bakın yine iddia ediyorum;
yıllarca özenle kendisine işlenmiş,
kimliği haline gelmiş sureti zihniyetlerden
ve amacı kara giydirilmiş ideolojilerden;
öyle bir çırpıda kelime-i değişimle çıkılamaz,
anlayın ve kurtulun kör saplantı cehaletinizden..
Yoksa yazıp anlatmaya çalışmak
ve satılmamış rey dışında,
benim de ilaç olacak gelmez elimden…
Ancak şöyle bir dua düşer dilimden;
“yeni bir Atatürk gelsin de kurtarsın Ülkemi
ve insanlarını bu ikiyüzlü, kimliksiz, dinsiz imansız,
kara faşizmin ellerinden..
Bakın çözümü de gösteriyorum;
doğru fikri hain zikrine yem yapanlardan,
bir kurtulsak aydınlık güneşiyle;
iyilik ancak düzen tutacak olsa öyle Milletten…
Yoksa bu cehalet gidişle Ülkemdeki cehennem var ya;
ahrette cehennemden beter kalacak...
dahası ne olursa duaya havale vereyim;
allah kurtarsın hepimizi,
şu zalimin şerrinden ve zulmünden..
Gerçi amin deseniz de nafile ya;
maalesef umut değil yine zehir girecek midesine,
bu fakirin ekmeğinden...
Bakın balık beyinlere hatırlatıyorum;
geriye bir bakın hele eski kurtuluşa inat,
bu devran pir ola gelmiş hep aynı dönüyor
ve yine halk ezilip bağımsızlığı terk-i diyar edenden...
Satılmışa sahtesini eklemeyle güya çoğunluk ya;
çare de biçare yeni kurtuluş umuduna,
beni geçtim çocukların geleceğinden..
Bakın yine hüzne düşüyorum;
“içeride büyük bir topluluk cephesi” varlığı
ve değil mi ki Atamın inandığı,
ama artık soluğu kesik, sesi gür çıkmaz ve kayıp ya;
bende ki Ülkem yıkılacak ve esaret korkusu,
güya kocaman bu cephenin suskunluğundandır..
“birinci etten kemikten geçici ben,
ikincisi ben değil bizdir yaşaması gereken”,
diyordu Atamız kendisinin ikinci tarifi
ve ülküsü memleketin her köşesinde yaşar sayıp ya;
büyük önder Atamın bu rüyâsını temsilin de,
şimdilerde sözle kolay çokluğundandır..
Bakın hepten umudum tükeniyor;
“yeni fikir, yeni hayat, büyük ülke için uğraşan aydın
ve savaşçı bir topluluktur” deyip de inandığı,
yine büyük milleti gelecekte de ilelebet olacaktı ya;
O Büyük Önderimin sürecek teşebbüsleri
ve halkı için yaptığı mücadelenin de,
artık olmayana özlem sayılışındandır..
Bakın Ülkemi yavaş ölümde görüyorum;
tüm bunlara gebe gelecek kaygısı,
doğacak çocuklar, bağımsızlık
ve başarı için asıl yaşaması gereken;
ikincisi ben değil biz dediği,
BİZ Mustafa Kemal’in özlerdeki yokluğundandır..

06 Haziran 2009/Ankara