Kurak topraklarda yetiştim ben
Yüreğim o yüzden basık..
Tenim güzden,
Tenim ayazdan yanık..
En çok beni ısıttın diye,
Döndüm sana.
Hiç yokmuşçasına şeffaflığım,
En çok ben aydınlandım diye
Gün yüzünden..
Böylesine senken
Böylesine seninleyken
Pervasızca yazılmışsa, tuhaflığım
Hala da senden uzaktaysam,
Benden aptal, olmaz...
Ama yar;
Muhtaçlığım varlığına değil ki
Muhtaçlığım sevgine,
Yüreğindeki..
Sanma ki memurum,
Aç yanını doyurmaya ruhunun..
Sevilmen değil
Sevmen umurum..
Böyle sürsün diyorsa defter;
Üzgünüm yar..
Benden, aptal olmaz..!
Kayıt Tarihi : 13.11.2006 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!