Ufkunda; derin sancılar,
bilinmedik esrarengiz yanılgılar,
sığ ve alabildiğine küçük mutlulukar
hayatın …
öyle ki atsan atılmaz
satsan satılmaz
müebbet bir sevda koynumda
ne yana dönsem hep aynı karanlık..
ve aynı ışık…ulvi bir nakarat gibi..
hani diyorumda benden adam olmaz
olsa olsa günü birlik sevinçlere meze,
olağan dışı durumlara gebe,
saklanan gerçeklere sobe olur..
boşa geçirilmiş
halen boşa geçen ki büyük ihtimalle,
boşa geçirilmeye devam edecek bir yaşam...
velhasıl içindeki sızıyı unutmak için
olmadık işlere bulaşmalar..
o yapayalnız
o kendini bilmez
o felç eden acılarla
başka türlü baş edilmez..
Anlamakla anlatmak arası
aşağı yukarı bir yüreğin yarısı
ama bilinmedik esrarengiz yanılgılar,
sığ ve alabildiğine küçük mutluluklar …
hangi hayat döngüsünde, olmadık bölünmeler yaşıyorum kimbilir
hangi parçam hangisine muhtaç
hangi muhtaçlık bu yaralara derman
ve umut.. nerdesin lanet olası..
Kayıt Tarihi : 3.2.2012 00:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!