Benden Şiiri - Yunus Doğru

Ne uzak durursun ey nazlı nazen
Dayatılan bize hoyrat bir düzen
İnsan da umuda güvenir bazen
Bülbülde esirger zarını benden

Bazen içim üşür yalnızlık çöker
Üşüyen yürekler hasretlik çeker
Karakış zemheri ömrümü söker
Ateş de esirger harını benden

Bazen içim harlar yanar dururum
Sanki hiç sönmeyecek ocak olurum
Çaresiz arzulara kement vururum
Dağlar da esirger karını benden

Diyardan diyara dolaşıp dursam
Ruhum ilacını arayıp bulsam
Semada kanat çarpan kuş olsam
Ağaçlar esirger dalını benden

Adanmış bir hayatı yol eylemişim
Doğruyu en kadim değer bilmişim
Kısa bir yarenlik umut etmişim
Zamanım esirger yarını benden

İyi ki varsınız ey yüce dağlar
Bugün bana küskün geçmişim ağlar
Üstüne titrediğim bahçeler bağlar
Onlar esirgemiş barını benden

Ey şair seninki yersiz şikayet
Karamsarlık olmaz, daim umut et
Tanrıdan niyazım sana hidayet
Sen de esirgemişsin kendini senden

YD