Aynı kandan aynı candan
Yorulmaz insan yavrularından
Tırnak ettim et kırnaktan
Kaçırdılar hep torunları benden
Kızsak küsmezlerdi bizlere
Kem mi değdi seven yüzlere
Niye gelmez oldular bizlere
Kaçırdılar hep torunlarımı benden
Onlar babalarına benzerdi
Bizimle beraber gezerdi
Yaşam onlarla güzeldi
Kaçırdılar torunlarımı benden
Onlar bahçede bir gül idi
Bize göre onlar bir pir idi
Sevince onlar kuru ekmek yer idi
Kaçırdılar torunlarımı benden
Ormancımın boynunu büktüler
Bu torunlar nere gittiler
Sanki bir orman yaktılar
Kaçırdılar torunlarımı benden
05.08.2007
Elbistan
Kayıt Tarihi : 21.9.2009 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!