Bir varmış, iki çokmuş…
Mutsuz ve yalnızmış insanlık
Dünyalardan birinde;
Kendine sığınmış, korkmuş,
Ya da kokmuş bütün sığınmak istedikleri…
Bir varmış insanlar, iki kalabalıkmış;
Sığamazmış koca sokaklara, büyük sinema salonlarına…
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta