Yol ve yolculuk, belki de bitmeyen çile… Neyi değiştiriyor, kurtuluyor musun anılardan?
Kaçış bu, kaçışın ta kendisi,
Nereye kadar kaçış, belki bir arayış, o da neyi bulana kadar?
Bulsan da anılar boğar atar adamı boşluğa.
Boşluk neresi ki, var mı böyle bir olgu?
En iyisi karanlıkta yaşamak…
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
