Bir ahtapot kollarıdır, bendeki sevgin.
Sarar sıcak sıca bu benliğimi;
Özlemle bekletir loş sokakları;
Kırık, dökük duran cam arkasından.
... Ve sevginden kaçmak bir hüzündür;
Çünkü engel tanımaz aşkım;
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim