şu çaresiz yüreğim her şeye inanırdı da
senin bir gün çekip gideceğine,
o sevginin biteceğine,
bana el olacağına asla inanmazdı.
bendeki seni görseydin;
inan daha çok severdin kendini sevdiğim
ben ömrümü adadım sana
seninle var oldum,seninle doğdum.
ve yüreğimin cenazesini de sen kaldırdın
'varolduğunla ölmek'
hiç bir lisanda yoktur bunun anlamı
sevdiğinin canını acıtması nedir bilir misin?
ne yücedir..
bu dünyaya yine gelsem,
eğer senden gelecekse her türlü dert,tasa,acı
hiç düşünmeme gelsin derdim
şu gönül senin için acı çekmekten bile öyle bir lezzet aldı ki
uğruna döktüğüm gözyaşlarım servetimdi,
sen kokuyordu çünkü...
senin adını ağzına aldığın,gözlerine baktığın herkese gıptayla geçiyor ömrüm
bir kez daha değsin gözlerin gözlerime diye tutunuyorum hayata...
boşluğunu doldurmaya hangi kulun gücü yeter ki?
bazen belki... diyorum
tamamlamadan o cümleyi binlerce kez tövbe ediyorum
seni unutup,
yerine birini koyma ihtimalini aklımdan bile geçirdiğim için...
05.03.2008
Kayıt Tarihi : 6.4.2008 19:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!