Seni andığım kadardı yokluğun,
El ele yürüdüğümüz
Sahil kenarındaki
Dalgalar kadardın içimde,
Yüreğimin kıyılarına vuran aşkın kadardı yalnızlığım
Ve uzak diyarlarda adın çınlarken,
Yalnızlığım kadardı içimde büyüyen aşkın.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Beni böylesine suskun,
Böylesine sessiz,
Böylesine nefessiz,
Ve böylesine sensiz eden,
Sanma ki; suskunluğum sevgisizlik,
Sanma ki; sessizliğim çaresizlik,
Sanma ki; nefessizliğim vefasızlık,
Meğer sevmekmiş,
Sen giderken kal dememem.
çok güzel yazıyorsunuz....saygılar........
Meğer sevmekmiş,
Sen giderken kal dememem
güzel final ve güzel bir serbest anlatım harika saygımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta