Bendeki sen Şiiri - Gürsel Pal

Şehrin karanlık ve puslu geceleri,
Bir ben beklemekte dönmeyeni,
İçimden geçiyor saatin yelkovanı, akrebi,
Zehirlemekte her geçen saniyede beni.
Bir benmiyim bu saatte gökteki şimale bakan?
Bir benmiyim böylesine bir kenarda unutulan?
Bir yağmura akıtıyorum gözlerimdeki nemi
Birde gecede öten baykuş bilir beni.
Sabahlar zor olur bu şehirde sensiz,
Güneş zor bakar dağların ardından.
Artık ne bir arayanım var nede soran,
Bir tek ben bilirim bendeki beni.
Boğazımda düğümlenir çıkmaz nefesim,
Söylesene bana ben sensiz ne ederim.
Çok uzun kalmam bilesin çeker giderim,
Ben öldürürüm ancak bendeki seni.

Melankoli..........03-02-2007...03:01