Bendeki Sen Şiiri - Bedran Yoldaş

Damla damla gözlerinden süzülen ben
Nefes nefes içimi ılıtan
ve
Veryansınlar uzak diyarlardan
Aradım aradım durmadan
Bendenki senden
Sendeki bene…

Bir bahar sabahına yansıyan ayazın
Yapraklara bıraktığı çiğde aradım
Bendeki beni ödünç alan seni

Geceleri kara bir kabus
Ayalarıma barınan
Gözlerden ırak kaçırdığım
Bir günah gibi
Yeni bir umut yetiştirdim
Bendeki seni…

Çoğaldı
Ve çoğaldıkça vurulan
Kurşun asker gibi
Birer birer devrildi
Sendeki beni bulamadıkça
Kavgam

Geceler karanlık
Gündüzler kalabalık
Denizde bir nokta
Küçüldükçe küçülen

Sular çağlar geçmişten
Bir damar kabarır içimde
Bendeki sen

Uykusuz gecelerim sancılanır
Zaman içinde değişim
Eski Diyarbakır gecelerinde kalma
Bir de bendeki sen

Derkenarında uzanıp Dicle’nin
Geçmişin özlemi
Tütsülü geceler canlanır gözlerimde
Hani sen

Gökyüzündeki yıldızlar birer birer
ışıldar
Bitmez tükenmez aşkımızın nağmesi
Bendeki hicran ve kaybolan sen

Karanlık bir salon
Uzun çok uzun saçların
Daracık sokaklarda
Beni sardıkça birer umut sarmaşığı gibi
Her şey bir yana
Sen ordasın ya biliyorum

Dokunamıyorum sana, olsun
Kızgın bir kor uzaklaştıkça
Daha bir bağlanan
Nefes alışına ortak olduğumu düşündükçe
Sevinçlerim artar
Bendeki sana