Bendeki Sen Şiiri - Hüseyin Özcan

Hani,bir yüz görürsünde,
ilk kez görmene rağmen,
sanki yıllardır bildiğin……
başka bir güneş doğar içinde sanki….

öyle sevgiyle bakar ki,
o gözlerdeki şefkat
canına can katar hani…….
dağıtır içinde bütün kederlerini……..

bir söz söyler ki dili,
sanki en sevdiğin şarkıyı dinlersin.
ya da öyle bir ısıtır ki içini,
karakışlar bahar olur hani…..

ve öyle bir işler ki ruhuna,
ve öyle bir yerleşir ki gönül tahtına,
sen o olursun bazen sanki,
yada o sen olur bazen…….

hani sağanak yağmurda
sığınacak bir saçak altı,
yada ayaz kesen soğuklarda
ellerini ısıttığın odun sobası…..
dibine çömeldiğin…….

bazen açık denizlerde deniz feneri olur,
bazen karanlık gecelerine çoban yıldızı.
bazen en çaresiz kederlerinde
derdine yoldaş…
bazen başını omuzuna yasladığın,
bazen sarılıpta hıçkıra hıçkıra ağladığın.
bazen en zaptedilmez sevinçlerini paylaştığın,
bazen yarin olur şefkatli,bazen annen olur
yolunu bekleyen…..
bazen gittiğin yollarda arkadaş..
bazen çocuğun gibi sevesin gelir hani,

kısaca dostun olur bazen,bazen kardeş,
kadrin olur kıymetini bileceğin,
yaren olur seveceğin,
derdin olur çekeceğin de,
ama hiç belli edemeyeceğin.
işte o sensin,
işte senin bendeki tarifin…….

velhasıl sevgili dost,
seni bulduğuma çok sevindim…..