Sen daha kim olduğunun farkında bile değilsin
Düşünmemişsin varlığının sebebini bir gün olsun
Onca zaman anlattım ama hiç dinlememişsin
Kulak ver sesime de artık öğren biraz olsun
Sen, insanı rahatlatan o çağlayanlardan akan su
Sen, kışın ortasında kalan kuşlara yuva
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta