Hırçın bakışlarının ardındaki durgun nehirden yüreğime sızan yar
Herkesin korktuğu heybetinin kuytu köşelerinde sakladığın çocuğa
Zamansız sobelenmişliğim var
Kim bilir ne kadar yorgun düşmüştün
Her umudunun karaya çalınmasından
Belki de argındın tüm iyi niyetlerinden asılmaktan
Belli ki dinlenmekti niyetin dizlerimde kalan ömrünce
Ve sevilmekti annenin bıraktığı yerden sınırsız sualsizce
Eğer öyleyse söz olsun
Ne kadar ertelenmişliğin varsa yoluna sermek yeminim olsun
Yeter ki gözlerime her baktığında
Ayın ondördü gibi parlayan gözbebeklerinin ferini söndürme
Kimselere yar etmediğim yüreğimi yokluğunla öldürme
Kayıt Tarihi : 5.9.2019 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
