Anlatılanlardan hep uzaksın sen.
Sen bir çiçeksin şuurunu kaybetmiş ve coğrafyasından edilmiş.
Ölü bir biçimde esir alınan sözlerin var bir türlü manâsı olmayan.
Bir de fiziksel güzellikten uzak gülüşlerin var haşarı-terli bir atın heybesinde saklı, kim bilir nereye doğru koşuyor hangi dağlara hangi diyara.
Sen yeşilliğini saklayan esmer bir coğrafyasın.
Kudretli bir varlığın içinde hiçliğe özenen bir nesnesin sen.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta