Anlatılanlardan hep uzaksın sen.
Sen bir çiçeksin şuurunu kaybetmiş ve coğrafyasından edilmiş.
Ölü bir biçimde esir alınan sözlerin var bir türlü manâsı olmayan.
Bir de fiziksel güzellikten uzak gülüşlerin var haşarı-terli bir atın heybesinde saklı, kim bilir nereye doğru koşuyor hangi dağlara hangi diyara.
Sen yeşilliğini saklayan esmer bir coğrafyasın.
Kudretli bir varlığın içinde hiçliğe özenen bir nesnesin sen.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta