Anlatılanlardan hep uzaksın sen.
Sen bir çiçeksin şuurunu kaybetmiş ve coğrafyasından edilmiş.
Ölü bir biçimde esir alınan sözlerin var bir türlü manâsı olmayan.
Bir de fiziksel güzellikten uzak gülüşlerin var haşarı-terli bir atın heybesinde saklı, kim bilir nereye doğru koşuyor hangi dağlara hangi diyara.
Sen yeşilliğini saklayan esmer bir coğrafyasın.
Kudretli bir varlığın içinde hiçliğe özenen bir nesnesin sen.
Sen ki şiir yazmamı destekleyen bir inançsın.
Sen lâl bir kadının duyulmayan feryadısın.
Koloniye uğramış bir ülkenin hâli,
ergen bir çocuğun platonik aşkısın sen.
Anlatırım seni daha geceler bitmese,
peki anlar mısın bendeki sen halini, bilemem bunu.
Kayıt Tarihi : 29.8.2019 03:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!