Sen benim ilk umudum açılan ilk kapımsın
Divaneyim yoluna beni benden alansın
Herkes bırakıp gitse geride tek kalansın
Ben seninle var oldum seninle yaşıyorum
Bağlandım sana bir kez kördüğüm ne kelime
Can dedim sana can 'sevdiğim' ne kelime
Gördüğümden ötesin gördüğüm ne kelime
Sen varsın hayatımda kabardım taşıyorum
Göklerdeki ay ile kaderdeki payımsın
Ay yere düşse bile denizdeki şavkımsın
Sen benim alın yazım benim diğeryarımsın
Sensizlik ölüm ama ölmedim şaşıyorum
Teselliyi resminde hayalde buluyorum
Cemaline baktıkça çok TUHAF oluyorum
Adım Ariftir ama ben Nuran oluyorum
Şunu bil sevdiceğim iki can taşıyorum
(29,09,2005 Zeytinburnu)
Kayıt Tarihi : 30.9.2005 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!