Bendeki Sen... Şiiri - Dündar Sansur

hazal'a...
Bir Anka kuşu mu Kaf dağındaki?
Bir göç mü senden daha ırağa düşen?
Ve sana yazdığım kadar anlatmıyor,
Hiç bir efsane ve hiç bir devrim
Vaslına ermek istediğim kadar kavgalı değil
Hayatla mematın ardından
Daha çok sana olan sevdam......
Bir çığı devirerek sana gelişim bahar gibi
Gelincikler içinde açıyor an be an..
Bir dağı devirerek,
Ateşini kor kor içine sindirerek su serpiyor sana gelişim...
Bir yıldıza ulaşmak kadar zorken saçlarıma takıp gelişim...

Her mahmurlu gözde uyanırken
Ben seninle olduğum rüyayla
Aya inat, geceye inat sana doğru,
Bir yıkılışla değil her yıkılışta
Gamzemdeki izdin…
Ne kadar koşsam yakalardı beni ellerin
Kafesteki kuştum ben…
Sen hülyamdaki cennet hurisi,
hazalım,
maralım nerdesin?
Yakarışım sana,
lal mı kesildin ne?
Çığlığım içime gömülmek üzere
Yüreğinin sesiyle ne zaman ses vereceksin,

Cemre toprağa mı düşecek hep böyle?
Hep böyle mi sürecek sevdamız?
Hep kefen mi giyecek mavi düşlerim ?
Hep “sen” diyecek ben, sevdam kalacak içimde

“Nerdesin “ diyecek mecalim kalmadı